دوربین‌های مداربسته سیستم‌های نظارتی و امنیتی هستند که سیگنال‌های تلویزیونی را به بینندگان محدود و خاصی ارسال می‌کنند. این سیگنال‌ها به نقاطی مخابره می‌شوند که توسط مالک یا اپراتور دوربین تعیین شده‌اند.

دوربین مداربسته اغلب توسط شرکت‌های خصوصی و برای جلوگیری از جرائم، به ویژه سرقت، استفاده می‌شود. بسیاری از دولت‌ها نیز برای جلوگیری از جرم‌های احتمالی دوربین‌های مدار بسته را در مکان‌های عمومی نصب می‌کنند. بنابراین امروزه سیستم‌های نظارت تصویری و دوربین‌های مداربسته در همه جا هستند. 

این دوربین‌ها معمولاً بر روی دیوارها یا بالای درها نصب می‌شوند و گاهی با کنترل از راه دور کار می‌کنند و کاربر را قادر می‌سازند تا سوژه‌ها را ردیابی و روی آنها تمرکز کند. حال سوال این است که تمام تجهیزات چرا و چگونه به وجود آمدند؟ مخترع دوربین مداربسته کیست و با چه هدفی به اختراع چنین تجهیزاتی اقدام کرد؟ با ما همراه باشید تا در این مطلب سیر تکامل دوربین مداربسته را بیان کنیم.

تاریخچه اختراع دوربین مداربسته

در سال 1927 مخترع روسی با نام لئون ترمین (Leon Theremin) دستگاهی را اختراع کرد که افراد بسیاری آن را به عنوان اولین سیستم دوربین مداربسته در نظر می‌گیرند. این سیستم شامل یک دوربین و امواج رادیویی بود و برای مشاهده حاضرین در کاخ کرملین در مسکو مورد استفاده قرار گرفت. 

سیستم قابل توجه دیگری توسط یک مهندس آلمانی با نام والتر بروک Walter Bruch تولید شد. این سیستم اولین بار در سال 1942 در طول جنگ جهانی دوم، توسط ارتش آلمان برای نظارت بر پرتاب موشک مورد استفاده قرار گرفت. با این حال، این سیستم - مانند سیستمی که توسط ترمین در روسیه ابداع شده بود - قادر به ضبط اطلاعات نبود و برای نظارت بر رویدادها نیاز به یک شخص بود. 

اولین دوربین مداربسته امنیتی که در دسترس عموم قرار گرفت، در سال 1949 ساخته شد. این دوربین توسط شرکت آمریکایی  Vericon  تولید شد ولی همچنان کار ضبط تصاویر را انجام نمی‌داد و نیاز به نظارت مداوم داشت.

اما تنها دو سال بعد، در سال 1951، دستگاه ضبط ویدئویی (VTR) اختراع شد. نسخه‌های اولیه دستگاه‌هایی با حلقه باز بودند که تصاویر زنده را به صورت حلقه به حلقه روی نوار مغناطیسی ضبط می‌کردند. اولین مدل تجاری موجود VR-1000 بود، این دستگاه ضبط تصویر، که به اندازه یک میز تحریر بود، در سال 1956 و با هزینه 50 هزار دلار تولید شد. 

در پایان این دهه، سیستم‌های دوربین مدار بسته در ایالات متحده فروخته می‌شد و در سال 1953 مقامات بریتانیایی بنا به گزارش‌ها از سیستم‌های نظارتی برای تاجگذاری الیزابت دوم استفاده کردند. استفاده از دوربین مدار بسته به ویژه پس از دهه 1970 گسترش یافت و بدین ترتیب امکان ذخیره سازی داده ها فراهم شد. در طول دهه بعد، سیستم‌های نظارت تصویری به طور فزاینده‌ای برای بانک‌ها، فروشگاه‌ها و سایر مشاغل آسیب‌پذیر در مقابل سرقت عرضه شدند و فیلم‌های ضبط شده به عنوان منبع مهم شواهد در نظر گرفته می‌شدند.

تا دهه 1990 سیستم‌های دیجیتال به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفتند و توانایی آنها برای گرفتن تصاویر بیشتر در فرمت فشرده‌تر باعث شد این سیستم‌ها به سرعت تکنولوژی آنالوگ را تحت‌الشعاع قرار دهند. در این دهه دوربین‌هایی در دستگاه‌های خودپرداز و اماکن پرجمعیت، مانند ورزشگاه‌ها و راه‌آهن‌ها، مورد استفاده قرار گرفت. 

حملات 11 سپتامبر 2001 به مرکز تجارت جهانی منجر به افزایش چشمگیر دوربین های مداربسته دولتی در فضاهای عمومی شد. دولت‌ها در سراسر جهان استفاده از دوربین مداربسته و نظارت عمومی را به عنوان یک ضرورت برای ایمنی همه در نظر گرفتند. محبوبیت در این صنعت و رونق بازار، برای تولیدکنندگان این امکان را فراهم کرد تا محصولات خود را به تشخیص چهره مجهز کنند؛ این فناوری در اوایل قرن بیست و یکم به طور گسترده‌ اجرا شد.

در سال‌های بعد، موضوع نظارت تصویری به یک مسئله سیاسی بزرگ‌تر برای عموم مردم تبدیل شد. بسیاری از مردم نگران از دست دادن حریم خصوصی و آزادی‌های شخصی خود بودند و به طور مکرر سوالاتی در مورد اثربخشی دوربین‌های مداربسته مطرح می‌کردند. بسیاری از منتقدان دوربین‌های مداربسته هم استدلال کردند که این سیستم‌ها در پیشگیری از جرم و جنایات شکست خورده‌اند. 

این فناوری که در ابتدا برای تلویزیون تولید شد، به سرعت به سیستم امنیتی هم تبدیل شد. اما برای استفاده در خانه و به صورت خصوصی عملی نبود و فقط شرکت‌های بزرگ و دولت‌ها می‌توانستند این تجهیزات را بخرند.

دوربین‌های مداربسته امنیتی در سال 1953 و در طول تاجگذاری ملکه الیزابت دوم به طور گسترده استفاده شد. در سال 1960 و در طی بازدید خانواده سلطنتی تایلند بار دیگر دوربین مداربسته مورد استفاده قرار گرفت. شرکت حمل و نقل لندن در سال 1961 چند دوربین مدار بسته را در ایستگاه قطار نصب کرد و شهر نیویورک نیز در اواسط دهه 60 در میدان تایمز از چند دوربین مداربسته استفاده کرد. 

شهر اولئان Olean، نیویورک اولین مکان در امریکا بود که در سال 1968 دوربین‌های امنیتی را در امتداد خیابان اصلی خود نصب کرد. این دوربین‌ها ویدئو را مستقیماً به ایستگاه پلیس محلی ارسال می‌کردند. سایر شهرها هم خیلی زود از این روند پیروی کردند.

اما همه این سیستم‌ها همچنان به نظارت 24 ساعته توسط یک شخص نیاز داشتند تا فیلم ضبط شده را تماشا کند و حلقه فیلم را در صورت نیاز تغییر دهد. 

اختراع ویدئو کاست 

در سال 1969 تولید ویدئو کاست‌ها بازی را تغییر داد. این محصولات نسبت به حلقه‌های سنتی موجود کوچکتر و ارزان‌تر بودند. کار کردن با این کاست‌ها هم راحت‌تر بود. این پیشرفت باعث شد دوربین‎‌های نظارتی و امنیتی محبوبیت بیشتری به دست آورند.

اولین دوربین مداربسته خانگی 

ماری ون بریتان براون و همسرش آلبرت، سیستم امنیتی مدرن را در اواخر دهه 1960 اختراع کردند. اختراع این زن و شوهر اولین در نوع خود بود که به طور رسمی در امریکا به ثبت رسید. 

این سیستم، یک سیستم امنیتی یکپارچه بود که شامل چهار سوراخ چشمی، یک دوربین نظارتی، یک مانیتور و صدای دو طرفه بود. به کمک این سیستم ماری می‌توانست هر شخصی که در خانه‌اش را می‌زد، ببیند و با وی صحبت کند. 

از اوایل دهه 1970، ترکیبی از دوربین‌های مداربسته پیشرفته و ضبط کننده‌های کاست، باعث فراگیر شدن استفاده از دوربین مداربسته برای همه مردم شد. افرادای که این سیستم‌ها را نصب می‌کردند، می‌توانستند فیلم‌ها را ضبط کنند، بعدا آنها را بررسی کنند و یا مجدد روی این کاست‌ها ضبط کنند. 

در نیمه دهه 1970 و تا اوایل دهه 80، فروشگاه‌ها و بانک‌ها شروع به نصب دوربین مداربسته کردند. در طول سال‌ها کیفیت تصاویر دوربین‌ها بهتر و اندازه آنها کوچکتر شد. پس از آن نیز به مرور دوربین‌های دیجیتال وارد بازار شدند و انقلابی در این صنعت ایجاد کردند. 

ما در داتیش با خلاقیت و نوآوری تلاش کرده‌ایم به روزترین نوآوری‌ها را در محصولات خود به کار بگیریم و خرسندیم که توانستیم در مسیر آسایش خانواده‌ها قدمی برداریم.